தன் கணவன் தன்னைத்தேடி வந்து இருக்கிறான் என்னும் அதிர்ச்சியைக் காட்டிலும், அங்கே அமர்ந்திருப்பவன் தன் கணவன் தான் என்னும் அதிர்விலிருந்து மீண்டு, அதனை நம்பவே ரோகிணிக்கு சிறிது நேரம் எடுத்துக் கொண்டது. அவர்கள் வீட்டின் முன்புறம் திண்ணை, அதனை தாண்டி பெரியதாய்
காலங்களின் நிஜமாய் நீ இருக்கும் மட்டும் … காற்றெல்லாம் உன் வாசமாய் நானிருப்பேன்… ************************************************************************************************************************* ஜோடியாக நின்றவர்களை வாழ்த்துவதற்காக பரிசு பொருட்களுடன் மேடை ஏறினான் குமார். “கொஞ்சம் சிரிச்சா என்ன முத்தா கொட்டிவிடும்!” பிரணவை வம்பிழுத்துக் கொண்டிருந்தாள் ஸ்ருதி. “ஆமாம் முத்து
இத்தனை தினங்களும் தொடர்ந்து வந்து கொண்டிருந்த கைப்பேசி அழைப்பு திடீரென நிற்கும் என்று ரோகிணி நினைத்ததே இல்லை. அவனோடு வார்த்தையாடிய மறுநாள், வழக்கம்போல அவன் அழைப்பான் என்றுதான் நினைத்தாள். நினைப்பு என்பதை விடவும் ஒரு வகையான காத்திருப்பு, எதிர்பார்ப்பு என்று சொல்லலாம்.
செய்கையை அர்ஜுன் சற்றும் எதிர்பார்க்காததால், க்ஷணத்தில் எதுவுமே புரியவில்லை. அவன் குரலில் இருந்த கலக்கமும், இதயத்தில் இருந்த படபடப்பும் அவனது அச்சத்தையும், தவிப்பையும் தெளிவாக உணர்த்த, நண்பனின் இந்த பரிமாணத்தில் அவன் செய்த பிழைகள் எல்லாம் அர்ஜுனுக்கு மறந்து, அவன்மீது பரிதாபம்
உறங்குவதென்பது மிகப்பெரிய வரம். சந்திரனும் தன் மனைவியின் இனிய நினைவுகளில் கண் அயர்ந்திருந்தான். மாலை வரை எந்த தொந்தரவுமின்றி தொடர்ந்த அவனது உறக்கத்தை, கைப்பேசியின் சிணுங்கல் கலைத்தது. அர்ஜுன் தான் அழைத்திருந்தான். இருவருக்குள்ளும் மிக ஆழமான நட்பு இல்லையென்றாலும், நல்ல நண்பர்கள்
ரோகிணி இல்லாமல் சந்திரனுக்கு உலகமே இயங்கவில்லை என்று கூறலாம். அவள் இல்லாமல் அவனால் இருக்கவே முடியவில்லை. வாழ்வே வெறுப்பாக இருந்தது. அவளிடம் தினமும் பேசிவிட்டு தான் நாளினை தொடங்க முடிந்தது. அவள் எப்பொழுது வருவாள் என மனம் ஏங்க, இன்று அவளிடம்
நடப்பதை எதையும் ரோகிணியால் நம்பவே இயலவில்லை. ‘இது சோதனை காலம்’ என்று புரிந்திருந்தது. அதற்காக இப்படியா? ஒன்றிலிருந்து மீளும் முன்பு அடுத்த சோதனை என அணிவகுத்து நிற்கிறது. அவளால் எதையுமே ஏற்றுக்கொள்ள முடியவில்லை. ஆனால், அவளுக்கு வேறு வழியில்லையே! நீ ஏற்றுக்கொள்வாயோ,
பாகம் 11 கண்டு கொண்ட காதல் நோயை சொல்லிவிடத்தான் துடிக்கிறேன்- கையெட்டும் தூரத்தில் நீ இல்லாதால் என நெஞ்சுக்குள் சொல்லிக் கொண்டிருக்கிறேன்… காற்றின் உன் வாசத்திடம் சொல்லிக் கொண்டிருக்கிறேன்! ************************************************************************************************************************ கண்டுபிடிச்சேன் கண்டுபிடிச்சேன் காதல் நோயை கண்டுபிடிச்சேன்! மெல்லிய குரலில் குமார்
சந்திரன் பேசப் பேச, அதன் அர்த்தத்தை உள்வாங்கிய ரோகிணியது இதயம் சிறுசிறு துகள்களாய் சிதைந்ததைப் போன்று உணர்ந்தாள். ஏற்கனவே மூன்று நாட்கள் சரியாக உண்ணாதது, அழுதழுது சோர்ந்திருந்தது, தற்பொழுது கணவன் கூறிய செய்தியினால் அடைந்த அதிர்ச்சி என அவளை மொத்தமாக வலுவிழக்க
ஏங்கிய நாட்கள் நூறடி தோழி – 11 சந்திரனுக்கு ரோகிணி பேசியது எதுவும் புரியவில்லை. ‘நான் என்ன கேக்கறேன். இவ என்ன பதில் சொல்லறா? சாப்பிட்ட மாதிரியும் தெரியலை, இப்படி பேசாம படுத்துட்டா’ என குழம்பியவன், “ரோ, சாப்பிடாம தூங்கற?”
இவ்வளவு கனமான சூழலை யாரும் எதிர்பார்க்கவில்லை. அங்கிருந்தவர்களுக்கு சந்திரன் தான் ரோகிணியின் கணவன் என்பதை ஏற்றுக்கொள்ளவே முடியவில்லை. அதிலும், அவள் பாவனையைப் பார்த்தால், இன்று தான் கணவனைப் பற்றி தெரிந்து கொள்கிறாள் என்பது திண்ணம். அவளின் நிலையை எண்ணி அனைவரும் வருந்தினார்கள்.
பாகம் – 10 வெறும் கூடாக என்னை விட்டு சென்றவளே எப்படி இந்த வெற்று உடலோடு வாழ்வேனடி … காற்றெல்லாம் இருக்கும் உன் சுவாசத்தை எல்லாம் என்னிடம் ஒப்படைத்து விடு .. சுவாசித்து உயிர் கொள்ளபார்க்கிறேன். பிரணவிற்கு தன் காதில் விழுந்த